Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Zadzimiu

 Nowością w programie szczepień ochronnych jest szczepienie przeciw półpaścowi, przeznaczone dla określonej grupy osób, zapewniające dużą skuteczność w ochronie przed zachorowaniem na tę chorobę.

Jak chronić się przed półpaścem?

Półpasiec jest bolesny - swędząca wysypka, pęcherze oraz piekący, przeszywający ból. No i powikłania, np. neuralgia popółpaścowa, czyli ból utrzymujący się miesiącami, a nawet latami, który znacznie obniża jakość życia osób chorych. Półpasiec pojawia się, gdy „uśpiony” wirus ospy wietrznej, pozostający w organizmie po przebyciu tej choroby, uaktywnia się najczęściej wskutek spadku odporności (np. wraz z wiekiem czy z powodu choroby lub leczenia). 
Częściową ochronę przed półpaścem zapewnia szczepienie przeciwko ospie wietrznej, oczywiście u osób, które nie chorowały jeszcze na tę chorobę.

Kto powinien się szczepić przeciwko półpaścowi?

Szczepionka jest wskazana u: 

• osób w wieku 50 lat i starszych, 
• osób w wieku 18 lat i starszych, o zwiększonym ryzyku zachorowania na półpasiec, czyli m.in.:
  - o obniżonej odporności spowodowanej chorobami, takimi jak: cukrzyca, reumatoidalne zapalenie stawów, przewlekła obturacyjna choroba płuc, choroby układu sercowo naczyniowego, nieswoiste choroby zapalne jelit, przewlekła choroba nerek, astma oskrzelowa, osteoporoza, otyłość, depresja,
  - cierpiących na chorobę nowotworową, autoimmunologiczną (np. Hashimoto), nabyty niedobór odporności (HIV),
  - po przeszczepie narządów i w leczeniu immunosupresyjnym lub po chemio- i radioterapii.

Czy szczepienie przeciwko półpaścowi jest obowiązkowe w Polsce?

Nie, szczepienie jest dobrowolne i przeznaczone dla określonej grupy osób. 

Czy osoby wcześniej chorujące na półpasiec powinny się szczepić?

Tak, ponieważ przechorowanie półpaśca nie chroni przed ponownym wystąpieniem tej choroby.
Niestety jedna na trzy osoby dorosłe zapada na półpasiec w ciągu swojego życia, niektórzy zachorują na niego więcej niż raz. 

Jaka jest skuteczność szczepionki przeciwko półpaścowi

W badaniach wykazano, że szczepionka znacznie, o ok. 90 % zmniejsza ryzyko zachorowania na półpasiec u ogólnie zdrowych dorosłych w wieku ≥50 lat i ≥70 lat oraz charakteryzuje się korzystnym profilem bezpieczeństwa. Szczepienie zmniejsza ryzyko reaktywacji wirusa i zachorowania na półpasiec.
U osób, które zachorowały na tę chorobę mimo szczepienia, skraca czas utrzymywania się bólu oraz zmniejsza użycie leków przeciwbólowych.

Szczepionka przeciwko półpaścowi - ile dawek należy przyjąć?

Pełny schemat szczepienia obejmuje podanie 2 dawek w odstępie 2–6 miesięcy.

Refundacja – komu przysługuje?

Refundacja 50% szczepionki Shingrix przysługuje osobom w wieku 65 lat i starszym z następujących grup ryzyka:

• z przewlekłą chorobą serca,
• z przewlekłą chorobą płuc,
• z cukrzycą,
• z przewlekłą niewydolnością nerek,
• z wrodzonym lub nabytym niedoborem odporności,
• z uogólnioną chorobą nowotworową,
• zakażonych HIV,
• chorych na chłoniaka Hodgkina,
• z immunosupresją jatrogenną,
• z białaczką,
• ze szpiczakiem mnogim,
• po przeszczepieniu narządu miąższowego,
• z reumatoidalnym zapaleniem stawów,
• z łuszczycą,
• z łuszczycowym zapaleniem stawów,
• z nieswoistym zapaleniem jelit,
• chorych na zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa,
• chorych na stwardnienie rozsiane,
• chorych na toczeń rumieniowaty układowy.